Boję się tej Hinatki... O_O D: ;__; Serdecznie zapraszam Cię do siebie na mojego bloga gdzie piszę kilka opowiadań jednocześnie ^^ Znajdziesz tam coś z "Naruto", "Fairy Tail" i nie tylko ^o^ http://wielki-swiat-malej-blue.blogspot.com/ Mam nadzieję, że Ci się spodoba :)
[SPAM] "Słońce było schowane za ciemnymi chmurami. Nie było, ani za ciepło, ani za zimno. Uwielbiałam taką pogodę. Delikatny wiatr rozwiał moje włosy. Idąc tak nie zwróciłam uwagi na to, że z nieba zaczęły padać pierwsze krople deszczu. Stanęłam. Uniosłam głowę spoglądając w niebo, które było zasłonięte czarnymi chmurami. Na mojej twarzy pojawił się delikatny uśmiech. Założyłam kaptur płaszcza na głowę i dalej szłam przed siebie. Okolica wydawała się być coraz bardziej ponura. Za każdym zbliżającym się krokiem, widziałam wielką bramę mojej rodzinnej wioski - Konoha. 16 lat minęło od kiedy tu byłam..."
Przeszłość rzuca długi cień na całe nasze życie. Wciska się w najmniejszy zakamarek naszego umysłu. Jak napisał jeden z poetów, nie należy jej słuchać, bo nigdy nie ma nam nic nowego do powiedzenia. To właśnie ona odcisnęła piętno na psychice, z pozoru zwyczajnej studentki. Czy kobieta, brutalnie skrzywdzona w dzieciństwie, może żyć u boku nieprzewidywalnego mężczyzny? Czy poradzi sobie ze stratą najlepszego przyjaciela? Czy będzie w stanie wybaczyć swoim rodzicom? W poszukiwaniu odpowiedzi zapraszam do lektury.
Boję się tej Hinatki... O_O D: ;__;
OdpowiedzUsuńSerdecznie zapraszam Cię do siebie na mojego bloga gdzie piszę kilka opowiadań jednocześnie ^^ Znajdziesz tam coś z "Naruto", "Fairy Tail" i nie tylko ^o^
http://wielki-swiat-malej-blue.blogspot.com/
Mam nadzieję, że Ci się spodoba :)
~Blue Corleone~Fullbuster
Huehue, gdy tylko znajdę czas wejdę na bloga i pozostawię komenty ^^.
Usuń[SPAM]
OdpowiedzUsuń"Słońce było schowane za ciemnymi chmurami. Nie było, ani za ciepło, ani za zimno. Uwielbiałam taką pogodę. Delikatny wiatr rozwiał moje włosy. Idąc tak nie zwróciłam uwagi na to, że z nieba zaczęły padać pierwsze krople deszczu. Stanęłam. Uniosłam głowę spoglądając w niebo, które było zasłonięte czarnymi chmurami. Na mojej twarzy pojawił się delikatny uśmiech. Założyłam kaptur płaszcza na głowę i dalej szłam przed siebie. Okolica wydawała się być coraz bardziej ponura. Za każdym zbliżającym się krokiem, widziałam wielką bramę mojej rodzinnej wioski - Konoha. 16 lat minęło od kiedy tu byłam..."
SERDECZNIE ZAPRASZAM NA :
in-world-of-darkness.blogspot.com
naruto-silajego-milosc.blog.onet.pl zapraszam serdecznie
OdpowiedzUsuńZapraszam Cię serdecznie na:
OdpowiedzUsuńhttp://naruihina.blogspot.com/
Przeszłość rzuca długi cień na całe nasze życie. Wciska się w najmniejszy zakamarek naszego umysłu. Jak napisał jeden z poetów, nie należy jej słuchać, bo nigdy nie ma nam nic nowego do powiedzenia. To właśnie ona odcisnęła piętno na psychice, z pozoru zwyczajnej studentki. Czy kobieta, brutalnie skrzywdzona w dzieciństwie, może żyć u boku nieprzewidywalnego mężczyzny? Czy poradzi sobie ze stratą najlepszego przyjaciela? Czy będzie w stanie wybaczyć swoim rodzicom? W poszukiwaniu odpowiedzi zapraszam do lektury.
OdpowiedzUsuńhttp://peculiar-friend.blogspot.com/